Choroba Serca Szczeniąt

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Młodzieńcza kardiomiopatia rozrzedzona, czyli choroba serca szczenięcia, jest genetycznie odziedziczonym defektem w mięśniach serca. W kardiomiopatii rozstrzeniowej o początku dorosłym komory serca powiększają się, powodując kurczenie się mięśni ściany serca, prowadząc ostatecznie do zastoinowej niewydolności serca. Większość przypadków jest idiopatyczna, bez znanej przyczyny. Niestety, rokowanie w przypadku choroby serca szczeniaka nie jest dobre; wielu, którzy go nabywają, mija kilka tygodni po postawieniu diagnozy.

Rozszerzona kardiomiopatia

Jeśli chodzi o kardiomiopatię rozstrzeniową u dorosłych, średni wiek zachorowania wynosi od 4 do 10 lat. Duże i gigantyczne rasy psów są bardziej zagrożone. Niektóre z tych ras to psy afgańskie, boksery, cocker spaniele, dalmatyńczyki, pinczery dobermanów, wielkie Duńczyki, Nowej Funlandii, staroangielskie psy pasterskie, portugalskie psy wodne, szkockie jelenie i świętych Bernardynów. Objawy kardiomiopatii rozrostowej młodzieńczej występują między 10 dniem i 7 miesiącem życia, z niewydolnością krążenia zastoinową w ciągu kilku tygodni. Objawy nie zawsze występują, ale mogą obejmować anoreksję, letarg, wymioty, trudności w oddychaniu i zmienne bicie serca. Do ras wykazujących predyspozycje genetyczne do kardiomiopatii rozrostowej młodzieńczej należą portugalskie psy wodne i pinczery dobermana.

Portuguese Dog Dog Study

Badanie z 2002 r. Opublikowane w Journal of Veterinary Internal Medicine dotyczyło występowania i wykrywania młodzieńczej kardiomiopatii rozrostowej u portugalskich psów wodnych. Patrząc na 124 szczenięta, badacze nie stwierdzili żadnych klinicznych różnic w stężeniach we krwi, surowicy, elektrokardiogramach lub metabolitach moczu między szczeniętami dotkniętymi i nietkniętymi. Tylko echokardiografia umożliwiła naukowcom zdiagnozowanie stanu przed wystąpieniem objawów klinicznych. U 10 zdiagnozowanych szczeniąt ostra zastoinowa niewydolność serca wystąpiła w ciągu jednego do czterech tygodni od rozpoznania.

Badanie Dobermana Pinschera

Badanie z 2003 r. Opublikowane w Journal of Veterinary Cardiology dotyczyło występowania kardiomiopatii rozstrzeniowej u młodocianych dobermanów Dobermana. Badacze przyjrzeli się siedmiu szczeniętom skierowanym na badania sercowo-naczyniowe. Sześć z tych szczeniąt pochodziło z miotu ośmiu; dwa pozostałe z miotu już zmarły z powodu zastoinowej niewydolności serca. W szóstce z miotu trzech zostało poddanych eutanazji w 4 tygodniu życia z zaawansowaną kardiomiopatią rozstrzeniową; jeden został zdiagnozowany w wieku 11 tygodni i przeżył dwa i pół roku. Pozostałe dwa szczeniaki pozostały nietknięte i przeżyły dorosłość.

Dziedziczenie cech

Biorąc pod uwagę, że kardiomiopatia rozrostowa młodzieńcza ma charakter genetyczny, można się zastanawiać, w jaki sposób, w badaniu Dobermana ze szczeniętami z tego samego miotu, niektóre z nich pozostały nietknięte. Dzieje się tak na podstawie genetycznych cech rodziców. Zasadniczo, jeśli jeden rodzic jest nosicielem cechy, podczas gdy drugi nie jest, połowa szczeniąt będzie miała tendencję do bycia nosicielami, podczas gdy inne są jasne. Jeśli jeden z rodziców ma rozszerzoną kardiomiopatię młodzieńczą, podczas gdy druga jest jasna, wszystkie szczenięta będą nosicielami. Jeśli oboje rodzice są nosicielami, 25 procent szczeniąt będzie czystych, 25 procent będzie miało kondycję, a 50 procent będzie nosicielami. Jedynym sposobem, że cały miot szczeniąt ma prawdopodobnie rozszerzoną kardiomiopatię młodzieńczą, jest obrażenie obojga rodziców. Biorąc pod uwagę wysoką śmiertelność, nie jest to powszechne. W rasach podatnych na tę chorobę, dobrze jest skonsultować się z hodowcą i poprosić o jakiekolwiek dowody nieletniej rozszerzonej kardiomiopatii w historii rodziny szczenięcia. Psy z tym genem nie powinny być hodowane.

Autorstwa Deborah Lundin